we wspinaczce

См. также в других словарях:

• asekuracja — ż I, DCMs. asekuracjacji, blm 1. «zapewnienie bezpieczeństwa; zabezpieczenie (się)» Asekuracja przed odpowiedzialnością. Asekuracja wobec kogoś. 2. sport. «zabezpieczenie sportowca przed nieszczęśliwym wypadkiem i wspomaganie w czasie wykonywania …   Słownik języka polskiego

• wierzyć — 1. Nie (chcieć) wierzyć, nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom «bardzo się czemuś dziwić, nie móc uwierzyć w to, co się widzi, słyszy»: Minęli go tak blisko, że wyciągnął rękę i dotknął zabłoconych blach wozu, jakby oczom nie wierzył. W.… …   Słownik frazeologiczny

• lina — ż IV, CMs. linanie; lm D. lin «rodzaj grubego sznura plecionego lub skręcanego z włókien roślinnych (np. konopnych, bawełnianych) lub sztucznych (np. nylonowych) albo z drutu metalowego» Lina konopna, sizalowa, stalowa. Lina cumownicza,… …   Słownik języka polskiego

• porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• przewiązać — dk IX, przewiązaćwiążę, przewiązaćwiążesz, przewiązaćwiąż, przewiązaćał, przewiązaćany przewiązywać ndk VIIIa, przewiązaćzuję, przewiązaćzujesz, przewiązaćzuj, przewiązaćywał, przewiązaćywany «opasać czymś, zawiązując końce; obwiązać, przepasać»… …   Słownik języka polskiego

• rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… …   Słownik języka polskiego

• wytrenować — dk IV, wytrenowaćnuję, wytrenowaćnujesz, wytrenowaćnuj, wytrenowaćował, wytrenowaćowany «trenując wyćwiczyć kogoś; dzięki treningowi osiągnąć wysoki stopień sprawności w jakiejś dziedzinie» Wytrenować bieg na przełaj, trójskok. Dobrze wytrenowany …   Słownik języka polskiego

• dobijać się – dobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić, docierać z trudem, dopływać do celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po długiej wspinaczce dobili się do szczytu. Okręt dobił się do brzegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień